The Greek House
Πολλοί νέοι, φιλόδοξοι καλλιτέχνες επισκέπτονταν τα ελληνικά νησιά στην αρχή της δεκαετίας του 1970. Λίγοι όμως αγόρασαν σπίτι σε κάποιο νησί και συνέχισαν να επιστρέφουν για τα επόμενα 30 χρόνια, όπως έκανε ο Christian Brechneff. Στο νέο του βιβλίο “The Greek House: The Story of a Painter’s Love Affair with the Island of Sifnos” (Farrar, Straus & Giroux), ο Christian Brechneff συνεργάστηκε με το σύντροφό του, Tim Lovejoy, για να διηγηθεί την ιστορία αγάπης του με τη Σίφνο εκείνων των χρόνων και την επιρροή που άσκησε στο έργο και τη ζωή του.
Ο Brechneff γεννήθηκε στο Βελγικό Κονγκό, μεγάλωσε στη Βασιλεία της Ελβετίας και σπούδασε στο Royal College of Art στο Λονδίνο. Ο πατέρας του Brechneff, Axel, πήγε στην ιατρική σχολή στην Ελβετία, και παντρεύτηκε την Dita, που ήταν επίσης γιατρός. Ο πατέρας του ήταν πάντα πολύ γενναιόδωρος με τους δυο γιους τους και δε δίστασε να δανείσει τότε στον Brechneff τα 7.500 δολάρια – όχι ευκαταφρόνητο ποσό για εκείνη την εποχή – που χρειαζόταν για να αγοράσει το σπίτι στην Ελλάδα. Το σπίτι ήταν ένα μικρό, ισόγειο, κάτασπρο κτίριο με ένα δωμάτιο που είχε τζάκι, ένα υπνοδωμάτιο κι άλλο ένα λιλιπούτειο δωμάτιο που παλιά ήταν παιδικό. Αργότερα πρόσθεσε άλλον ένα όροφο που τον έκανε στούντιο ζωγραφικής.
Ο Brechneff βρήκε στη Σίφνο τη μούσα του κι ένα μέρος όπου ένιωθε ότι ανήκε. Σε ένα γράμμα προς τους γονείς του το 1972, περιγράφει την έλξη που ασκεί το νησί πάνω του: «Ο κόσμος των χρωμάτων εδώ είναι απίστευτος. Έχω αρχίσει ήδη να σχεδιάζω και να ζωγραφίζω και να δουλεύω συνέχεια… Τα πάντα μοιάζουν χαρούμενα εδώ, ένα παιχνίδι μεταξύ της δουλειάς και απλών απολαύσεων, όλα κάτω από τη ζεστασιά του αιγαιοπελαγίτικου ήλιου».
Το 2007, εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, “Homage: Encounters with the East”, που περιελάμβανε σκίτσα από τα ταξίδια του. Αλλά όλοι πάντα του έλεγαν ότι πρέπει να γράψει ένα βιβλίο για το σπίτι του στην Ελλάδα. Προσπάθησε αλλά κατέληξε με ένα χειρόγραφο που θεωρούσε ότι δεν είχε καμία μορφή και νόημα. Ο Lovejoy, που ξεκίνησε την καριέρα του ως συγγραφέας και κινηματογραφιστής, το ξαναδούλεψε και τον βοήθησε να το βάλει σε μια σειρά. Μετά τη γνωριμία του με τον Brechneff και τα πρώτα του ταξίδια στην Ελλάδα, ο Lovejoy άρχισε να ζωγραφίζει κι έγινε καλλιτέχνης – κάτι που δεν περίμενε ποτέ ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον Brechneff, «είναι πολύ δύσκολο να γράψεις για τα νιάτα σου. Ζούσα σε κάτι που στο μυαλό μου έμοιαζε με τον κόσμο του Πίτερ Παν.»
Όταν ο Brechneff αγόρασε το σπίτι και το ανακαίνισε, οι γείτονές του ενθουσιάστηκαν. Ξετρελάθηκαν όταν είδαν τι κατάφερε. «Αλλά συνέχισαν να μου λένε δυσάρεστα πράγματα που είχαν συμβεί μέσα στο σπίτι. Δεν ήθελα να ακούω για νεκρά μωρά». Προτιμούσε να παλέψει με έναν ντόπιο πωλητή, επειδή εκείνος ήθελε να βάλει γκρίζα κεραμίδια στο σπίτι, αλλά ο πωλητής επέμενε ότι τα μπλε ήταν καλύτερα. Αν και φαινόταν ότι συμφώνησε να παραγγείλει γκρίζα, στο τέλος στο νησί ήρθαν μπλε. «Σε όλους στο νησί άρεσαν τα μπλε», λέει ο Brechneff. «Δεν μπορείς να επιμένεις συνέχεια για κάτι που είναι λεπτομέρεια.»
Το βιβλίο περιγράφει διάφορους ενδιαφέροντες, χαριτωμένους ή δύσκολους ντόπιους και επισκέπτες που διασταύρωσαν τα βήματά τους με αυτά του Brechneff. Στο τέλος της δεκαετίας του 1970 υπήρχε μόνο ένα τηλέφωνο στο νησί και η γυναίκα στην οποία ανήκε συνήθιζε να φωνάζει όποιον δεχόταν τηλεφώνημα. Κάποιες φορές βέβαια ξεφώνιζε όσο πιο δυνατά μπορούσε κι εμπιστευτικά μηνύματα φέρνοντας σε δύσκολη θέση πολύ κόσμο.
Τελικά, το νησί αναπτύχθηκε αρκετά. Άρχισαν να έρχονται περισσότεροι τουρίστες και να χτίζονται περισσότερα σπίτια. Η ελληνική γκαλερί του Brechneff έκλεισε κι εκείνος έχασε την έμπνευσή του. Αποφάσισε να πουλήσει το σπίτι το 2007, για να αγοράσει μαζί με τον Lovejoy ένα σπίτι στην εξοχή του Connecticut. «Δε μου λείπει πραγματικά», λέει ο Brechneff για το σπίτι του στην Ελλάδα. «Κάποιες φορές μου λείπει το νησί. Δεν πούλησα το νησί – απλώς πούλησα το σπίτι».
Πηγή: http://www.wwd.com
